Posthuma Partners is sinds een aantal jaren in Zuidoost Azië actief en we hebben daar inmiddels in 3 landen klanten: Maleisië, Indonesië en Singapore. Dat doen we overigens samen met een lokale partner: Silverlake / Merimen, hoofdkantoor in Kuala Lumpur. Naast activiteiten in genoemde landen zijn we via hen momenteel ook bezig met prospects in andere landen in de regio.
‘Is dat nu leuk, business doen in Azië?’ wordt mij vaak gevraagd. Met toch ook vaak de onderliggende, niet uitgesproken, gedachte “hij liever dan ik”.
Op die vraag kan ik inmiddels volmondig “JA” antwoorden, al is het praktisch gezien natuurlijk niet ‘naast de deur’. En ook binnen Azië kun je zomaar een halve dag bezig zijn om van HaNoi naar Jakarta te komen, dat is immers ook ruim 3000 km. Maar het is verrijkend om in andere culturen te opereren én wat we van de gemiddelde klant in Azië kunnen leren is de enorme gedrevenheid om zaken continu te willen verbeteren, continu nieuwsgierig te zijn naar nieuwe oplossingen en/of nieuwe technologie. Tuurlijk, ook in Nederland wordt er geïnnoveerd en ieder zichzelf respecterend bedrijf reflecteert zo nu en dan op zijn business(model). Maar ik kom ook vaak tegen dat men heel tevreden over zichzelf is. Of: dat hebben we al eens geprobeerd. Of dat er wordt gedacht in problemen in plaats van in oplossingen. Gemiste kansen, wat mij betreft. In de contacten tot nu toe in Zuidoost Azië is de ervaring totaal anders. Dus afgezien van het feit dat het ons bedrijf gewoon aanvullende business oplevert – buiten de groei in onze thuismarkt Nederland / Europa– geeft het vooral ook nieuwe inzichten en energie! En dat gun ik iedereen.
‘Maar het is zo ver weg, zo anders, is het niet moeilijk?’
Tja. Impliciet worden er bij deze vragen een aantal meningen al ingevuld…… En dat komt natuurlijk ook omdat er boeken vol zijn geschreven en/of vele cursussen worden gegeven over hoe anders de situatie in de Phillippijnen of Maleisië wel niet is. En dat de Nederlandse directheid niet spoort met de ‘Aziatische cultuur’…. Wat die ook zou moeten zijn trouwens. In loondienst bij een vorige werkgever was ik ooit verantwoordelijk voor een project in Antwerpen. Dat regelden wij vanuit Den Haag, dachten wij – en we spraken immers ook dezelfde taal: Vlaams is toch alleen maar een ander soort Nederlands, niet waar? Iedereen met connecties of business in België weet hoe naïef dit is en het project ging dus ook pas lopen na vele ‘leermomenten’ zoals dat in HR – vakjargon heet.
De basis voor zaken doen over de grens – of dat nu Antwerpen is of Bangkok – is dat je je met een open mind verdiept in de ander. En in hem of haar en zijn/haar business oprecht geïnteresseerd bent. En dat je daarin ook investeert en ja, dat betekent dus ook dat je een paar keer per jaar ‘naar het Oosten’ moet. Niet anders zoals je dat ook doet bij klanten in Nederland, trouwens, alleen komen er dan nu een paar dimensies bij. Niet alles door jouw (NL) bril willen zien, maar proberen te begrijpen hoe men zaken anders doet of organiseert. En eigenlijk vind ik Ho Chi Minh City dan nog makkelijker dan Antwerpen want door de andere taal, het andere klimaat én de andere (eet)gewoonten kom je niet eens op de gedachte dat het wel hetzelfde zou kunnen zijn.
Ten slotte: ik wil niets af doen aan de tips en trucs die in vele boeken / cursussen genoemd worden. Maar de kiem tot succes ligt bij je eigen open en vrij denkende opstelling. En als je daartoe bereid bent, dan is het helemaal niet moeilijk. Maar boeiend en interessant!
Marc Dijkstra 23-6-2019
Wij nemen graag de tijd om uw vraagstuk goed onder de loep te nemen!
DIRECT CONTACT MEER OVER ONSNieuwsgierig geworden? Laat een telefoonnummer achter en je wordt teruggebeld door één van onze consultants.
BEL MIJ TERUG